Resultaten 2020. 2x Issoudun.

Qua resultaten was 2020 geen al te best jaar. We hebben maar weinig vluchten gespeeld en, omdat de vluchten zo laat pas echt starten en we niet verduisterd spelen, sloeg de rui op tijd in. Gevolg was dan ook dat we al op tijd moesten stoppen met spelen wilden we toch duiven overhouden voor komend jaar. En de duiven die wel nog mee hadden gekund, die waren we vergeten te enten, dus die móchten de mand niet in.

Maar toch zijn we niet ontevreden. We hebben 2x Issoudun gespeeld, waarbij de 1e keer op 6 juli. Hier speelden we Johanna (van Johanna de Groot). hij speelde een 8e in de vereniging en ook in de CC en de afdeling zijn we zeker niet ontevreden.

Op 1 augustus was het de beurt aan onze Freule. Zij ging ook naar Issoudun en speelde voor ons een 5e in de vereniging en deed het ook zeker in de CC, Afdeling en Nationaal niet verkeerd.

Hoewel het qua grote vluchten voor ons hierna wel ophield, was het voor ons geen slecht seizoen. We hebben veel geleerd, helaas, net als alle melkers verliezen geleden, maar ook veel overgehouden. En we gaan eigenlijk wel met goede moed en vol vertrouwen naar het nieuwe seizoen. We zien wat er in onze duiven zit, maar ook dat wanneer je ze niet speelt, ze geen eerlijke kans krijgen. Dus komend seizoen hopen we meer te kunnen spelen. Maar niemand weet wat de toekomst brengt. Wij gaan ervoor in ieder geval!

A31 Bergerac. Een verrassing!

Afgelopen zaterdag was de allerlaatste fondvlucht van het seizoen. We hadden 4 duiven ingekorfd en we wisten totaal niet wat we moesten verwachten. De voorbereiding was niet helemaal om over naar huis te schrijven, dus t was spannend.

Om 13.30uur waren de duiven gelost in Bergerac. Met een NW-wind kon het echt alle kanten op.

Om 5.00uur ging de wekker en, lamme duivenmelkers als we zijn, ging die elke 10 minuten om dan elke 10 minuten te kijken of er een duif was of al iets gemeld was. Niet dus. Om 7 uur toch maar opgestaan.

De meldingen op Compuclub druppelden binnen. En wij zaten nog te wachten. Regen, droog, regen, droog. Vermoeiend hoor. En ineens!

Paf! Daar viel een duif op de klep! T eerste wat wij dachten was dat t een achtergebleven jong was van Tessenderlo! Tot de klok piepte en ik t ringnummer zag! Nee! Tis er een van Bergerac! *BONK BONK BONK* Deed ons hart inmiddels.

Duif gemeld. 4e Gemelde in t lokaal!

De rest van de duifjes hebben op zich laten wachten, maar onze 545 was op tijd!

Oftewel. In de vereniging de 2e. In het samenspel de 13e. In de Afdeling 91e en Nationaal 652e tegen ruim 24000 duiven.

E23 Montluçon & V23 Isnes

Vandaag een stormachtige dag, 2 vluchten met een flinke wind Zuid-West.

Op zowel Montluçon als Isnes lagen de snelheden belachelijk hoog, met als landelijke hoogste snelheid 143,26 Km per uur, een nieuw record.

Uiteraard gaan wij hier niet zo snel, maar ook voor ons eigen hokje hadden we hele hoge snelheden.

Montluçon kwamen we in de vereniging nog net in de uitslag met de 15e tegen 61. Wel op een behoorlijke achterstand op de winnaar.

De 18-535, door een lid van de vereniging als eerste van ons hok getipt en ook als eerste thuis!

De Vitesse ging nog harder, we tikten hier net niet de 120 km per uur aan, maar zaten met 3 duiven daar toch dicht tegenaan. Deze 3 kwamen tegelijk aanwaaien en hadden flinke moeite om goed te landen. De landing werd zeker 7 keer opnieuw ingezet tegen de forse wind in, maar zodra de vleugels in de remstand moesten sloeg de wind eronder en waaiden ze zo het dak weer over. Dit heeft ons zeker nog 1,5 tot 2 minuten gekost.

Maar uiteindelijk binnen zagen we de snelheid, 1989,7 meter per minuut. Verbaasd keken we elkaar aan. Met deze snelheid zitten we toch wel in de uitslag??

Op de 4e moeten we toch nog even wachten en de andere 5 druppelden langzaam binnen. Wel einde van de dag alles thuis van 2 vluchten, net als 2 weken geleden. We klagen niet!

18-530, 2 weken geleden de 2e,vandaag de eerste alhier!