Goeie vraag, vragen wij ons ook wel eens af ;-).
Menig duivenmelker zal ongetwijfeld wel eens hoofdschuddend, schouderophalend en tenenkrommend geluisterd hebben naar onze verhalen, maar Erik en ik zijn dan ook niet de standaard duivenmelkers. Wij noemen onszelf eerder duivenliefhebbers. Als je wel eens op onze site hebt gelezen, blijkt ook wel uit verhalen over onze kneusjes zoals Spooky. Voor ons zijn onze duiven vriendjes en hoewel we er natuurlijk ook mee spelen, zullen we ze bij twijfel eerder thuis houden dan ze mee zetten voor de punten. Ze hebben bijna allemaal een naam, de duiven kennen ons, ze reageren op ons en we kennen van vrijwel elke duif het karakter. Misschien is dit niet helemaal het ideale recept om ooit kampioen te worden, maar voor ons wel het recept om te genieten van onze beestjes :-P.
Seizoen 2025 is een seizoen dat de duiven in het begin nog naar buiten gingen, maar nadat we in een week tijd 7 duiven kwijtraakten door de roofvogel, besloten we om de klep dicht te houden. Ik snap dat dit natuur is, maar we hebben onze duiven niet om als vliegend buffet te dienen. Dan gaat dat beest toch maar in het dorp zijn buffet zoeken. Niet onze beestjes. (En zelfs daarna wist ie er nog te graaien toen er een keer een ontsnapte. Bi-zar!)
Inmiddels zitten we in juni, we lezen overal over de grote vluchten en ik, Samantha, mis het wel. Het wedstrijdelement, het wachten op de duifjes, de spanning. Dat maakt de sport toch de sport. Gelukkig hebben we voor Pap een prachtige ronde jongen mogen kweken en hopelijk mag die komend jaar een partijtje knallend succes verzorgen.
Voor ons hebben we zelf geen jongen gekweekt. Wel hebben we nu 11 jonge duifjes op het hok zitten. Superleuk en ook mooi om weer wat jong grut te hebben zitten die we weer van start af aan alles kunnen leren. Van het reageren op de voerbak, reageren op mijn fluitje tot reageren op ons. Ik hou ervan. Het proces wat nu gaande is vind ik heel bijzonder. Waar ze op dag 1 niet eens opkeken als ik het hok opkwam met de voerbak en als ik floot, zie je nu, na een week, dat ze heel nieuwsgierig reageren als ik fluit en vanochtend was de eerste toch, vanuit de spoetnik, naar beneden aan het kijken toen ik het voer in de bak gooide. Ik hou ervan. Ik ben benieuwd hoelang het nog duurt voor ze reageren als ik voer in de bak gooi en ze naar beneden springen als ik aan kom lopen zoals de rest van de duiven.
Met deze duiven gaan we de gok wel weer wagen. Spoetnik open en weer naar buiten. We moeten als we komend jaar toch nog iets willen maken. Dit zijn geen overnachtduiven, dus dat betekent dat we komend jaar ook op de andere vluchten een kans maken, in theorie. Dat vindt Erik dan weer leuk.
We gaan het meemaken. Wij genieten van de duifjes. De duifjes doen het goed. En we gaan zien wat het nieuwe seizoen ons weer brengt. Wordt vervolgd zullen we maar weer zeggen. En ik zal proberen eens wat consequenter hier wat te posten. 😉
De foto is een oudje, gewoon omdat het zo’n leuke foto is 😉
