V17 Vervins 27-4-2019

Met slecht weer in het vooruitzicht lang getwijfeld of we de duiven zouden meezetten.
Uiteindelijk toch de manden tevoorschijn gehaald en de duiven uit het hok gehaald.
9 Doffers en 9 Duivinnen mochten aan de start verschijnen voor de vlucht vanuit Vervins, een kleine 240 km. Met een Zuid-West windje in de rug kon het wel eens snel gaan!

Om 11.00 uur gingen de deuren open en de verwachting was hier een vluchtduur rond de 2,5 uur.
De eerste aankomsten zou dus tegen 13:30 uur zijn. Terwijl het wachten was uiteraard zo her en der de meldingen in het land volgen. Een van de eerste die ik tegenkwam was een snelheid van boven de 2000meter per minuut! Het zou toch niet? Nee, wij doen met overnachters niet mee aan dat soort snelheden 🙂

Terwijl de eerste duiven in de vereniging in onze app reeds gemeld werden, werd het steeds spannender. Hoe snel kunnen ze zijn?
Niet zo snel als de sprinters onder de duiven, maar de eerste 5 kwamen hier toch mooi tussen 13:30 en 13:34 uur aanwaaien. Bijna letterlijk.

Als eerste onze grote vriend Spikkel, letterlijk de grootste duif op ons hok. Direct gevolgd door Johan(na) en de eerste duivin, de 916. Alle drie reeds overnacht ervaring opgedaan. 2 jaarlingen maakten het eerste 5-tal vol. Ik was toch wel verbaasd eigenlijk 🙂

Al met al liep het tot een uur of drie nog redelijk door, toen werd het stil. Nog 2 nakomers rond 17:30 en toen was de balans 14 van de 18 terug.
Na afslaan van de klok en het maken van de uitslag bleek dat we er toch nog 3 op de verenigingsuitslag en 2 op de CC uitslag hadden. Niet verwacht, gezien de zeer hoge snelheden die in het hele land al gezien waren. 1591,8 meter per minuut zou in het overgrote deel van het land bij lange na niet genoeg zijn om de uitslag te halen. Waarom dan hier wel, zo was de gedachte.

Afijn, met toch weer 3 in de uitslag, nog 2 nakomers op zondag, dus 16 van de 18 thuis, zijn we eigenlijk best tevreden. Op naar volgende week!

Onze winnaar van de dag, Spikkel!

In 4 seconden van dak naar spoetnik

Zoals jullie al in t andere blogje konden lezen, was afgelopen zaterdag onze 1e echte vlucht. Chimay stond op t programma.

Wat ik t leukste aan de aankomst van de duiven vind, is de manier waarop ze aan komen vliegen. Vleugels strak langs t lijf en duiken! De een doet dat van nature en de ander doet dat helemaal niet.

De duif van dit filmpje kwam met vleugels strak langs t lijf aan al van heel ver. (Helaas lukte t me niet om dat vast te leggen). Wel lukte het me om vast te leggen, hoe deze duif van dak naar spoetnik dook.

De vlucht vanuit de lucht naar spoetnik mislukte in 1 duik dus het werd een 2stapsduik via het dak.

Ik hou dr van. Dit maakt de sport zo mooi.

V16 Chimay 20-4-2019

Onze eerste echte wedvlucht voor 2019, Chimay, 200 km.
22 duiven aan de start voor ons.

Met NO wind en een prachtige helder blauwe lucht werd het startsein gegeven om 09:30 uur. Het gaat los! 
Het lange wachten kon beginnen maar werd uiteindelijk beloont!

Een 42e, 56e, 71e en 79e in de club tegen 350 duiven. Niet slecht voor een eerste vlucht met voornamelijk fondduiven!

In CC Peel en Maas ook alle 4 in de uitslag:
375e, 431e, 475e en 545e tegen 2433 duiven. We mogen niet klagen!

Onze nummer 1 van de dag! “Kleine Johanna” zoals wij haar gedoopt hebben.

“Even” 6 jonge duifjes halen.

Het is maandag 8 april.

In Venray een zeer mistige ochtend. Vandaag kilometers maken om wat jonge duifjes op te halen. Eerst naar het noorden om er 2 bij Sjonnie Vrieze op te halen, een donkere schimmel en een choco voor ons als Combinatie. Een mooie rit met onderweg heerlijk zonnig weer. Stukje binnendoor van Meppel naar Hoogersmilde, een mooi stuk om te rijden.

Helaas was Sjonnie zelf niet thuis maar hij had de duifjes klaargezet voor me. 2 knappe jongen waar we zeer blij mee zijn, waarvoor dank!

Vervolgens weer een stuk afzakken naar het zuiden, naar Jan Rewinkel in Wehl om precies te zijn, waar ik 4 jongen mocht komen halen als dank voor het opvangen van een duif van hem vorig seizoen. 3 voor de meiden die hier mee gaan doen aan de Ladies League en 1 voor de Combinatie.
Aldaar hartelijk ontvangen met koffie en een sneetje brood tegen mijn wat tegensputterende maag en misselijkheid. Uiteraard wat duifjes gemolken en nog een uitgebreide rondleiding gehad door zijn hokken. Dat ziet er daar prima verzorgd en strak uit. Wat opviel is de rust op alle hokken. De stamduiven in handen gehad waar de jonge duiven uit voortkomen. Heerlijke duiven met een bijzonder kopje. Het type kopje waar Samantha zo gek van is. Wat kortere snavel en een wat ronder kopje.
Tot slot de voor ons bestemde duifjes uit het hok gehaald. Stuk voor stuk lekker aanvoelende jongen!
Na een hartelijk afscheid en de belofte dat we elkaar zeker nog eens gaan zien ging ik in de spits weer terug naar Venray.
Al met al een dag met veel kilometers die absoluut de moeite waard waren.
Nu hopen dat we wat kunnen bereiken met deze duifjes.
Sjonnie en Jan, hartelijk dank namens ons allen!

Duifjes voor Xanne!

Ook Xanne gaat meespelen met de Ladies League. Xanne heeft een vader die zelf met duiven speelt, dus voor haar hadden we Papa gevraagd of hij genegen was om voor Xanne een koppel jongen te kweken voor Xanne. Mooier kan t dan toch niet als dat kan?

Zo konden we gisteren in Roermond een koppel jongen uit zijn beste kweekkoppel ophalen. Als een van deze 2 ook maar een beetje gaat vliegen als hun zus, dan belooft t wat en komt die Zalando-cheque in de buurt voor Xanne ;-).

Jos en Jeanette, bedankt voor de gastvrijheid en de duifjes voor Xanne. En een aai voor Xena en Daisy.

Eerste trainingsvlucht van seizoen 2019. Tessenderlo.

De start van een nieuw seizoen is altijd spannend. De eerste keer de duiven in de mand. Eerste keer in de vrachtwagen. Vinden ze de weg terug naar huis? Weten ze zich los te maken van de groep? Hebben we ze wel voldoende zelf afgericht?

Uiteindelijk komen we er maar op een manier achter en dat is toch starten met de eerste trainingsvlucht en die was afgelopen zaterdag. Vrijdag inzetten. Zaterdag los om 9.15uur dus vol goede moed zat Erik op wacht. Ikzelf was niet thuis dus volgde het geheel via Whatsapp.

Eigenlijk kwamen ze in 1e instantie niet eens zo gek af. 14 op zaterdag. Van de 22. Maarja. Dat betekent wel dat we er nog 8 moeten. Dan sta je zondag toch niet helemaal lekker op…

Zondag vonden nog 3 duifjes hun weg naar huis en maandag ook nog 1. Die laatste was licht gewond.

Helaas zijn de laatste 4 nu, dinsdag, nog niet thuis. Of deze nog naar huis komen is de vraag. Het is altijd vervelend, want je weet niet waar ze zijn, wat er is gebeurd en of wij iets anders hadden kunnen doen in de voorbereiding?

Hoe dan ook. Met 18 gaan we verder de volgende trainingsvluchten in. Ofja, 17. Die gewonde gaat vrijdag niet mee ;-). Vrijdag gaan ze naar Bierges.

De 1e Ladies League duifjes van eigen hok!

Ook op ons eigen hok kweken we duifjes voor de Ladies League. Om dat zo eerlijk mogelijk te houden, hebben we van elk koppel 1 jong geringd voor elke dame. Zo weet je van tevoren niet welke kleur t duifje krijgt en ook heeft zo elke dame evenveel kans, omdat ze evenveel duiven van hetzelfde soort krijgen. In dit geval hebben Ymke en Eleni duifjes van onze kweek. Xanne krijgt 2 jonge duifjes van het hok van haar vader. Ook worden er voor alle 3 de dames nog jongen gekweekt (en geringd) door Jan Rewinkel en door een clubgenoot, Wim Heynen. En dan is t voor de dames klaar. Dan hebben ze er allemaal 4.

Ikzelf heb dadelijk de 2 duifjes van Piet Visser, het mooie duifje van Sammy (zie foto).

“Ja, lekker vrouwtje! Een ijsje!” (Jong van Sammy)

Daarnaast heeft ook Pap er nog 4 voor me gekweekt, waarvan ik de ouders heb uitgekozen. De vraag is natuurlijk altijd of t wat wordt. Lol.

Ymke en haar Ladies League duifjes van onze kweek

Wij gaan in ieder geval genieten van onze duifjes. Ons best doen om zoveel mogelijk duifjes thuis te krijgen. En de Ladies League tot een succes te maken! ♡

De start van de Ladies League voor mij!

De Ladies League. Iets nieuws in de duivensport, speciaal voor vrouwen. Roze ringen, roze chipringen en straks een aparte competitie voor de dames. Ik was enthousiast vanaf dag 1, maarja. Ik wilde wel in combinatie met Erik blijven spelen. En als t even kon wilden we de meiden ook enthousiast maken. Ymke, Eleni en Xanne besloten ook mee te doen en zo hebben we in ons huis al een leuk clubje wat mee doet aan de Ladies League en ook in Nederland leeft t echt.

Vandaag mochten we de 1e duifjes ophalen die mijn roze ringen om hadden en daarvoor reisden we af naar Enschede. Piet Visser ringde de eerste 2 duifjes en daar mochten we deze 2 ophalen. Wat een fijne middag hebben we gehad. Ymke en Nyntha hebben zich heerlijk vermaakt met de kleinzoons van Piet en Trudie en wij hebben zitten kletsen alsof we er al vaker waren geweest. En eigenlijk, eigenlijk gaan Piet en ik al jaren terug via Duivenmarktplaats.

Piet en Trudie bedankt voor jullie gastvrijheid en gezellige middag. Tot een volgende keer!

En kom maar op met die Ladies League!