In mijn vorige blog lazen jullie (misschien) al over de duivin die moeite had met leggen. Dit was voor ons zowel een schrikmomentje alsook een moment waarop we heel veel geleerd hebben. Geleerd over de anatomie van de duif op zich, maar ook over hoe sterk een duif is. Hoe een duif zich overgeeft aan zijn baas op het moment dat het “nodig” is.

De duivin is een duivin uit 2013. Een duivin met eigenlijk nooit legproblemen in haar verleden, maar ze hadden dan ook als weduwduivin gezeten dus leggen deed ze prima. Jongen grootbrengen was er nog niet echt van gekomen.

Op 26 juni legde ze haar 1e ei. Niet zoals je overal leest rond 18uur, maar een stuk later op de avond. Hier hebben we in eerste instantie nog niks achter gezocht. En toen kwam 28 juni. En 29 juni. De 3e dag zonder ei. Inmiddels had ik contact gezocht met Martijn Oomen om wat tips in te winnen en met de eigenaar van de duivin (geleende duivin) om wat meer van haar geschiedenis te weten te komen.

Tips waren: Masseren, slaolie of glijmiddel in haar cloaca spuiten en masseren en afwachten. 

Voor dat inspuiten van die cloaca was toch wel wat anatomiekennis nodig dus Google was mijn beste vriend! Nadat ik dat goed helder had, kon ik t glijmiddel op de juiste manier inbrengen. De duivin was zo lief en liet alles gebeuren. Helaas zonder effect. Het glijmiddel heb ik de dag erna weer herhaald maar wederom zonder effect. 

De duivin bleef echter duidelijk een “Ik wil mijn ei kwijt”-houding behouden, dat wij een beetje ten einde raad raakten. Frosty nam het broeden heel serieus en was heel lief voor zijn duivin, maar wij zagen dat ze het zwaar had.

Op dag 4 hebben we, als test, een kunstei in het nest gelegd. Om de duivin te foppen? Het gevoel of het idee te geven dat ze gelegd had en zo tot rust kwam? Gek genoeg leek het te werken. Ze ging meebroeden en knapte een klein beetje op. De “leghouding” nam iets af en ze ging weer eten. Dag 5 volgde en dag 6 kwam ook en toen we op de avond van dag 6 wilden kijken of het ei bevrucht was troffen we een grote verrassing aan. EEN TWEEDE EI! Ze had alsnog gelegd! De theorie dat ze tot rust zou komen had gewerkt. 

Omdat er natuurlijk een heel groot verschil zat tussen beide eieren, was het geen optie dat dit ei zou blijven liggen. We hebben getracht het om te leggen naar een ander broedkoppel, maar na een ruime week bleek het niet bevrucht. Geen punt ook. Wij zijn blij dat de duivin het ei gelegd heeft en ze het heeft overleefd en voor mij is ze echt de taaiste duivin die we momenteel op het hok hebben. Mijn kanjer! 

Het jong is momenteel 3 dagen oud en wat de duivin vanaf hier ook moge doen. Voor mij kan ze niet meer stuk! ♡