Met de verliezen van vorige week nog in ons achterhoofd, maar ook wetend dat de duiven die thuis zijn heel veel geleerd hebben ging ik gisteren weer naar de vereniging. Duifjes in de mand. Mand in de bakfiets. 11 Duifjes mee deze week. 7 Doffers, 4 duivinnen.

Er werd beter weer voorspeld dan vorige week, maar het was vanochtend lang wachten tot er gelost werd. Zouden ze bij de Afdeling toch door hebben dat vorige week een niet al te beste zet was geweest met lossen ;-).

Om 14.15uur was daar dan het verlossende woord. LOS! En toen kon het wachten beginnen. Een mooi moment voor mij om nog even wat te poetsen en voor Erik om nog ff een dutje te doen.

Boogie & de 927 kwamen gebroederlijk samen als eerst aan, gevolgd door kleine Johanna, 916 en onze Lucky! Tis nu 17.00 uur en we moeten er nog 6. We wachten geduldig af. (Al die namen zeggen jullie helemaal niks, ik weet het. Maar voor ons is het helemaal helder :-p.)

Vanavond om 8 uur is het klokken lichten en dan volgt de uitslag. Eens zien of ze nog binnen de prijzen hebben gevlogen. Maar wij zijn hoe dan ook blij met elke duif die weer veel heeft geleerd!

Update zondag 9 april:
Tegen 17:30 dag van de vlucht kwam de 913 nog aanwaaien. Zondag kwamen er nog 3 aanwaaien, Spikkel, Calimero en, echtwaar, onze enige Vitesseduif. Zo snel was die dus niet, aan het doorleren voor overnachtduif misschien? 😉
Dat waren er al tien van de elf.
Tot onze verrassing kwam er een mail binnen dat de nog missende duif liefdevol is opgevangen door een particulier in België.
Alle elf dus terecht. Kijken hoe ze herstellen en op naar volgende week! (Maar eerst ff trouwen aanstaande woensdag :-O)