Zoals ik in mijn vorige blogje al zei: Het begint te kriebelen. Dus gisteren maar eens warm aangekleed en het hok op om eens alle duiven te bekijken. Op papier is het leuk om te zien wat er zit, maar ik ben meer van een duif in handen te pakken en echt te kíjken wat er zit. Te voelen hoe een duif aanvoelt en aan de hand van de bouw van een duif te beoordelen welke duif nu fijn is op wat te koppelen. Vorig jaar heb ik daar ook al eens over geschreven.

Vanuit huis had ik al meer dan eens uitgesproken wat mijn favorietje was, die verraste me eigenlijk wel toen ik haar in handen had. Niet omdat ie zo groot was, maar omdat het juist een hele compacte duif was. Compact en toch alles in de juiste verhoudingen. En grappig genoeg een duif die uit de beste van Pap.

Daarnaast positief verrast dat we eigenlijk gewoon erg mooie duiven op het hok hebben zitten. Qua kleur, lol, maar ook zeker qua bouw. Mooi postuur, bijna allemaal goed door de rui gekomen, mooi qua borstbeen, mooie koppies. Maar 1 duif waar ik over twijfelde, niet qua bouw, maar vanaf de 3e pen niet doorgeruid. De 3e pen is aan de ene kant gebroken en aan de andere kant is de 3e pen flink beschadigd. Deze duif is ziek geweest en we vermoeden dat het daar ook zit, want teruggerekend zit het ook rond deze periode. Verder klopt de bouw, ziet ie er gewoon prachtig uit en voelt ie ook zalig aan. En qua afstamming, tja. Tis n zusje van Krullie en Brullie en Zusje. Behoeft weinig uitleg.
We geven haar maar gewoon de tijd en zien wel. Ik vind het wel weer bijzonder om te zien hoe zoiets als ziekte invloed heeft op het verendek en zo duidelijk ook.

De 700, is ze mooi of is ze mooi? 🙂

Al met al zijn we dik tevreden en gaan we vanaf hier weer kijken hoe we een verder plan maken. Met beperkte ruimte nu en beperkte ruimte voor jongen moeten we slim koppelen. Op naar een beter 2024. De duiven zitten er in ieder geval 😉

Het is 7 januari. Overal om ons heen horen we dat er wordt gekweekt. De ringen zijn geleverd bij de penningmeester en komende week gaat de zon schijnen, dus ook bij ons begint het te kriebelen over nieuwe plannen.

Inmiddels hebben we helder wat nog hebben zitten op het hok en waar we dan komend seizoen mee willen vliegen, kweken en waarmee we dus hopen wat succes te gaan maken. Maarja. We willen meer koppels maken dan we broedhokken hebben, dus gaan we het hok verbouwen? Gaan we minder koppels maken? We hebben ruimte voor het aantal jongen dat we voor ogen hebben, dus in dat opzicht kan het. Twijfels, twijfels.
Vorig jaar hadden we een heel plan, wat totaal anders liep door de gezondheid van Pap. Die jongen zitten nog bij ons en worden zeker een goede basis van dit jaar, samen met de jongen van Alex Boonstoppel, Jacco Grol en Gerrit Vroomen. Zelf hebben we dus maar weinig gekweekt. Maar we willen niet zomaar met alles gaan vliegen, want dadelijk raken we ze kwijt. Dan hebben we nóg niks. Dus alles goed overdenken. Zorgen dat we, hopelijk, de juiste keuzes maken en de komende dagen eens alles op een rijtje zetten. Waarmee gaan we kweken, welke gaan er sowieso op het vlieghok en gaan we verbouwen of gaan we het doen zoals we het nu doen.

Eerst nog maar ff bijkomen van de feestdagen. Nog een fijne jaarwisseling! Het mag nog nét!
De foto is een oudje, gewoon omdat het zo’n leuke foto is 😉